معنی طایفه ای در ایران

لر، ترک، کرد، عرب، بلوچ

فرقه

ایل، عشیره، خاندان

شهنوازی

یموت

‎ مونث طایف، جماعتی از مردم دسته گروه، پاره ای از چیزی جمع: طایفات (طائفات) طوایف (طوائف) .

(اِفا.) مؤنث طایف، تیره، دسته، پاره ای از چیزی، جمع طوایف. [خوانش: (یِ فِ) [ع. طائفه]]

تیره، ویس

ویس - تیره

آل، اعقاب، امت، ایل، تیره، جماعت، جنس، خاندان، خانواده، دسته، دودمان، سلسله، عشیره، قبیله، قوم، گروه، ملت

امه، جنس، عشیره، قبیله

Abstammung (f), Die [noun], Nation (f), Rasse, Sippe (f), Stamm (m), Volk (n), Volksstamm (m)

جماعتی از مردم که آداب و اخلاق یا مذهب آنان یکی است، قوم، تیره،
گروه، دسته،

طایفه زند از نژاد لر ها هستند که حدود پنجاه سال بر ایران حکومت کردند.

اوغان

582